آداب و رسوم کشورهای مختلف جهان در ماه مبارک رمضان

   به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ مردم کشورهای مختلف جهان در ماه مبارک رمضان آداب و رسوم خاص خود را دارند.

آشنایی با آداب سنن مردم موریتانی در ماه مبارک رمضان
مردم موریتانی در ماه مبارک رمضان با آداب و رسوم خاص خود از این ماه استقبال می کنند.
به گزارش پایگاه اینترنتی مجله میم، رمضان، ماهی است که مسلمانان سراسر جهان از آمدن آن خوشحال هستند.موریتانی ها ماه روزه را با آداب و سنن خاصی جشن می گیرند. آغاز ماه مبارک در موریتانی با سنت باستانی تراشیدن موی کودکان همراه است؛ این اعتقاد وجود دارد که موهایی که در طول این ماه رشد می کنند، برکت دارند و آن را موی رمضان می نامند. کودکان هم در جلسات حفظ و ختم قرآن شرکت می کنند و بخشی از روز را برای عادت کردن به این فریضه، روزه می گیرند.
سفره موریتانی ها از نوشیدنی های مختلفی برخوردار است. ازریک یا زریق، نوشیدنی افطار است که بر پایه شیرخشک، آب و شکر است. بیصام، نوشیدنی سرخ رنگی است که دمنوش یک گیاه محلی در آب گرم است و برای روزه داران خنک می شود و به شربت فقرا معروف است. آتای، چای سبزی است که در مهمانی های شبانه از آن استفاده می شود.
اطاجین یا بنافه نیز یک غذای تهیه شده با گوشت و سیب زمینی است که پادشاه سفره رمضان در موریتانی به شمار می رود. هنگام سحری یک غذای محلی می خورند که همان شیر و برنج است . مردم موریتانی هم مانند همه مسلمانان در آن شرکت می کنند و در شب قدر قرآن را ختم می کنند و بر اساس باورهای رایج شبی است که در آن شیاطین از غل و زنجیر رها می شوند و برای بیرون راندن آنها از خانه ها و آوردن برکت و خیر برای اهل خانه و سایر بندگان ، عود می سوزانند.

آداب و رسوم ماه مبارک رمضان در قزاقستان
مردم قزاقستان در ماه مبارک رمضان آداب و رسوم خاص خود را دارند.
به گزارش شبکه «مجله میم»، قزاقستان از نظر مساحت بزرگترین کشور اسلامی است و بزرگترین مسجد آسیای میانه در آن قرار دارد.
قزاقستان بزرگترین کشور مسلمان در جهان از نظر مساحت است. پایتخت آن آستانه است که به نورسلطان تغییر نام پیدا کرد. حدود 70 درصد از ساکنان آن مسلمان هستند و بزرگترین مسجد آسیای میانه در آن قرار دارد. قزاق‌ها برای استقبال از ماه روزه، مساجد را تمیز می کنند تا برای برگزاری نماز آماده باشد. در مساجد، برای تامین هزینه افطاری، پول جمع و به خانواده‌های نیازمند کمک می کنند.
نزدیکان و همسایگان در دیدار با یکدیگر فرا رسیدن ماه رمضان را تبریک می گویند و برای آشتی دادن افرادی که با یکدیگر اختلاف دارند، تلاش می کنند. کودکان هم در خیابان‌ها، سرودهایی را در استقبال از ماه روزه، می خواندند.
هر روز پیش از افطار، خطبه‌ها و دروس دینی در بیشتر مساجد برقرار است و نسخه‌هایی از قرآن کریم بین نمازگزاران توزیع می شود. از جمله زیباترین آداب و رسوم مردم قزاقستان، افطاری دادن دوره‌ای به یکدیگر در خانه‌هایشان است. سفره‌های افطاری در قزاقستان با پخت غذاهای سنتی این کشور، متفاوت از دیگر کشورهاست. «نارین» آشی با گوشت اسب و پیاز به همراه پاستایی شبیه لازانیاست که در خانه تهیه می شود. «بیلاف»، طبق بزرگی از غذاست که از برنج، گوشت گوسفند، پیاز و هویج تهیه می شود.
مشهورترین نوشیدنی قزاق‌ها «کمیس» است که از شیر اسب تهیه می شود و «شوبات» هم از شیر شتر تهیه می شود. از جمله انواع نان در قزاقستان، نان چلبک رواج دارد که به صورت قرص نان لواش پخت می شود. «بورساک» هم نان کوچکی به صورت مربع یا دایره‌ای است که هر دوی این نان‌ها با سرخ کردن در روغن تهیه می شود.
اما درباره شیرینی جات، مشهورترین شیرینی، «شاک شاک» است. این شیرینی‌های کوچک از آردی تهیه می شود که با عسل آن را مخلوط کرده اند. شمار زیادی از قزاق‌ها پس از افطار به مساجد می روند تا در نماز تروایح (مربوط به اهل تسنن) شرکت کنند. خانواده‌ها کوچک و بزرگ به مساجد می روند و مسابقه های تلاوت قرآن کریم بین آنان برگزار می شود. این آداب و رسوم تا عید فطر ادامه دارد.

آداب و رسوم مردم عراق در ماه مبارک رمضان
مردم عراق در ماه مبارک رمضان آداب و رسوم خاصی را رعایت می کنند.
رستوان‌های بغداد پایتخت عراق، در شب‌های ماه مبارک رمضان پر از مشتریان است و با فرا رسیدن زمان افطار، انواع خرما به همراه شیر و آش بر سر میزها گذاشته می شود. در رستوران‌های عراق، غذاهای سنتی مشهور عرضه می شود که به طور معمول بر سر سفره‌های رمضان حاضر است. از جمله این غذاها، مسگوف (ماهی کپور کبابی)، دلمه و مرغ بریانی است.
شهروند عراقی: مشهورترین غذا در ماه رمضان مسگوف به ویژه با ادویه بغدادی است. ویژگی این غذا آن است که سبک است و برای ماه رمضان مناسب است.
مراجعه به رستوران‌ها پیش از اذان مغرب بیشتر می شود، در حالی که در گذشته بیشتر رایج بود که مردم بین همسایگان خود غذا تقسیم می کردند. به تدریج بعضی از این آداب و رسوم محدود شده است.
به طور معمول سینی‌های شیرینی زینت بخش سفره های ماه رمضان است و در این ماه مبارک، تقاضا برای انواع شیرینی‌جات به ویژه باقلوا و زولبیا بیشتر می شود.
مسئول رستورانی در بغداد: باقلوا و دیگر انواع شیرینی‌ها به سفره‌های افطاری اضافه می شود. این شیرینی‌ها سنتی عراق و نیز شیرینی‌های خارجی هستند.
انواع آب میوه هم سهمی بر سر سفره‌های افطاری دارند و از زمان افطار، تقاضا برای آنها تا پیش از فرا رسیدن نماز صبح، بیشتر می شود.
با این که بعضی از سنت‌های مردمی در ماه رمضان در مقایسه با گذشته تغییر کرده است، اما در پای سفره‌های افطاری همیشه غذاهای سنتی مشهور هم حضور دارند و یادآور خاطرات زیبایی است که خانواده‌ها، پای سفره درباره آنها سخن می گویند.

آداب و رسوم ماه مبارک رمضان در جنوب صحرای آفریقا
مردم مسلمان کشورهای آفریقایی در جنوب صحرای بزرگ آفریقا، آداب و رسوم مشترکی در ماه مبارک رمضان دارند.
گزارش شبکه اینترنتی «مجله میم»: اسلام از اوایل قرن پنجم هجری قمری به آفریقا در جنوب صحرا رسید. مسلمانان در این کشورها، بر به جا آوردن عبادت‌های خود اصرار و علاقه زیادی به مناسک اسلامی دارند.
در کامرون، رسم زیبایی در ماه رمضان وجود دارد و در طول شب‌های این ماه، درهای خانه‌ها بسته نمی شود و هر کسی که در زمان اذان در خیابان است، می تواند برای افطاری به خانه‌ای برود تا صاحبان خانه از او پذیرایی کنند.
کودکان در اواسط ماه رمضان، برای آن مراسم جشن برگزار می کنند و با لباس‌های سنتی خود به در خانه‌ها می روند تا شیرینی و پول بگیرند. شب قدر، جایگاه ویژه ای در کامرون دارد و مردم این کشور، شب قدر را با آتش بازی جشن می گیرند.
در سومالی، برای جشن فرا رسیدن رمضان، خانه‌ها سفیدپوش می شوند و کودکان فانوس‌های دست سازی را که در آنها شمع روشن است، در دست می گیرند. حلقه‌های قرائت قرآن با مشارکت کوچک و بزرگ برگزار می شود. آنها در 10 روز پایانی ماه رمضان، برای ذکر و تلاوت قرآن در مساجد اعتکاف می کنند.
در نیجریه، مردم برای افطاری گروهی جمع می شوند که میوه جایگاه اصلی در آن دارد و غذاهای سنتی مانند ایکو و آکارا بر سر سفره می گذارند.
از جمله آداب و رسوم بامزه در جیبوتی، خودداری از خوردن ماهی طی ماه رمضان است، زیرا مردم خوردن ماهی را باعث تشنگی می دانند. زنان در جیبوتی در ماه رمضان، لباس سنتی به نام «شیلد» بر تن می کنند و مردان هم لباس سنتی به نام «ماکاوی» می پوشند.

رسوم مصری ها برای استقبال از ماه رمضان
شبکه تلویزیونی العربیه، ویدئو گرافی از بارزترین رسوم مصری ها برای استقبال از ماه رمضان منتشر کرد.
خرید میوه خشک که در مصر به یامیش معروف است، آجیل و خرما، تزئین بالکن منازل و محله ها با فانوس های رمضانی، آماده کردن شربت های مخصوص ازجمله شربت لواشک، آماده کردن شیرینی های مخصوص مانند قطایف، کُنافه و بَسبوسه، ازجمله رسم های مصری ها برای استقبال از ماه رمضان است.

برجسته ترین آداب و رسوم مردم ترکیه در ماه رمضان
به گزارش پایگاه اینترنتی تی آر تی عربی، با فرا رسیدن ماه رمضان، «سلطان ماه‌ها»، مساجد ترکیه با «محیا» تزئین می‌شوند، قفسه‌های بازار پر از ظرف های گولاچ می‌شوند و نان «پیده» جای خود را روی میزهای تنور می‌گیرد. خیابان هایی که هنگام افطار با میزهای شلوغ افطار پهن شده اند و با نواختن طبل، مردم را برای سحری از خواب بیدار می کند.
اگر چه همه مسلمانان در نقاط مختلف جهان در روزه رمضان شرکت می کنند، مراسم ماه رمضان از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. ترکیه هم آداب و رسومی در ماه رمضان دارد که نسبت به دیگر کشورهای اسلامی منحصر به فرد است.
وقتی در ترکیه از ماه رمضان یاد می شود، سنت های چند صد ساله به ذهن خطور می کند. در حالی که برخی از آن ها در صفحات تاریخ ناپدید شده اند، برخی دیگر تا به امروز ادامه یافته اند. در زیر به برخی از این سنت های ضروری اشاره شده است.

«محیا»
برای استقبال از ماه رمضان، مساجد ترکیه با پارچه نوشته های چراغانی شده به نام "محیا" تزئین می شوند. مناره های مساجد با نوشته هایی مانند "به رمضان خوش آمدید"، "رمضان مبارک"، "سلطان ماه ها خوش آمدید" و "رمضان، نعمت است"، چراغانی می شوند.
اصل کلمه «محیا» به معنای «به مدت یک ماه» از کلمه فارسی (ماهیه) آمده است.
محیا، یک سنت 450 ساله عثمانی است که تا به امروز ادامه دارد.

«نان پیده»
نان پیده یکی از مهم‌ترین سنت‌های ترکی به شمار می‌رود که نماد ماه رمضان است؛ چرا که تاج سفره‌های افطار در ماه رمضان به شمار می‌رود.
قبل از اذان مغرب، پیر و جوان ترک یا به قول ترک‌ها از ۷ تا ۷۷ سالگی در صف‌هایی مقابل نانوایی‌ها جمع می‌شوند و صبورانه منتظر بیرون آمدن نان تازه هستند و هر روز در ماه رمضان آن را سر سفره‌های خود می‌برند.

شربت های عثمانی
یکی از رسومی که امروزه در سفره‌های ماه مبارک رمضان جای گرفته است، شربت‌های رنگارنگ است که قدمت آن به ۶۰۰ سال قبل می‌رسد.
آنها آب میوه‌های غلیظی هستند که از هر نوع میوه و گیاهان متفاوتی که فکرش را می‌کنید تهیه می‌شوند و با عسل یا شکر شیرین می‌شوند که امروز هم در سفره‌های افطار ترک‌ها وجود دارد.
شربت تمر هندی و زغال اخته از محبوب‌ترین شربت‌های دوران عثمانی در ماه رمضان به شمار می‌رفت.

افطارهای گروهی
یکی از سنت هایی که ماه رمضان را متمایز می کند، سفره های افطار گروهی است که در خیابان ها، میدان ها، حیاط مساجد و پارک های عمومی پهن می شود.
این وعده‌های غذایی برای اهداف خیریه تهیه می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که همه، اعم از افراد کم درآمد یا حتی ثروتمندان، برای افطار خود غذا پیدا کرده‌اند.
علاوه بر "سفره های افطاری"، سفره های خانوادگی نیز وجود دارد که دارای ابعاد اجتماعی است که با گرد هم آوردن خانواده ها به طور منظم سر سفره افطار و دعوت از خانواده، عزیزان، اقوام و دوستان بر سر آن سفره ها، برکت داده می شود.

دسر گولاچ
در رأس فهرست غذاهایی که در ماه رمضان، سفره های ترک ها را زینت می دهند، دسر گولاچ است که از غذاهای عثمانی به ارث رسیده است.
این دسر نام خود را از گلاب اضافه شده به آن گرفته است. در واقع نام دسر که در ابتدا (Güllü Aş) نامیده می شد به مرور زمان به گولاچ (Güllaç) تغییر یافت.




آداب و رسوم مسلمانان ژاپن در ماه مبارک رمضان
مسلمانان ژاپن برای استقبال از ماه مبارک رمضان و همچنین در طول این ماه، آداب و رسوم خاص خود را دارند و دولت ژاپن نیز تلاش می کند شرایط لازم را برای آنها فراهم کند.
به گزارش پایگاه اینترنتی البوابه، بزرگترین مسجد در توکیو پایتخت ژاپن که «مسجد توکیو» نام دارد با برگزاری مراسم افطاری برای مسلمانان ژاپنی و دادن غذای رایگان به همه افراد صرف نظر از دین و نژاد آن ها، به استقبال ماه مبارک رمضان می رود.
بیش از یکصد هزار مسلمان در ژاپن زندگی می کنند و که بیشتر آن ها در توکیو هستند و نمازهای پنجگانه خود را در بزرگترین مسجد ژاپن اقامه می کنند. این مسجد همچنین مسجد ترکیه ای نیز نامیده می شود زیر با حمایت ترکیه احداث شده است.
این مسجد در ماه مبارک رمضان روزانه بیش از دویست وعده غذای رایگان توزیع می کند. کار آماده سازی این غذاها بر عهده سه آشپز ترکیه ای است.
روزنامه ژاپن دیلی‌پرس نوشت با وجود آن که ماه مبارک رمضان فقط به مسلمانان اختصاص دارد، اما مسلمانان از حضور غیرمسلمانان سر سفره افطاری جلوگیری نمی کنند.
برگزاری مراسم افطاری در ماه مبارک رمضان فقط به بزرگترین مسجد ژاپن اختصاص ندارد بلکه این مراسم در مساجد مختلف ژاپن برگزار می شود. علاوه بر این، وعده های غذای سحری نیز برای توزیع آماده سازی می شود.
زنان مسلمان ژاپنی هنگام نماز در ماه مبارک رمضان روسری های حریر زیبا به سر می کنند و نمازها را سر موقع اقامه می کنند.
مسلمانان روزه دار در ژاپن معمولا از گوشت ماهی هایی که مطابق احکام صید در اسلام تهیه شده اند استفاده می کنند. این ماهی ها با سبزی های تازه پخته و آماده می شود. مقامات ژاپن پیوسته تلاش می کنند رضایت مسلمانان این کشور را به خصوص در ماه مبارک رمضان جلب کنند.
به عنوان مثال دولت ژاپن پیش از فرارسیدن ماه مبارک رمضان، صاحبان رستوران ها و هتل ها را به همایشی برای آشنایی با آداب و رسوم مسلمانان در این ماه دعوت کرد تا غذاهایی را که بر اساس شعائر دین اسلام برای مسلمانان حلال هستند به اطلاع آنها برساند تا این غذاها را در اختیار مسلمانان قرار دهند و علاوه بر این در هر رستوران بخشی برای غذاهای مسلمانان در نظر گرفته شود و همه نیازهای آنها تامین و به خوبی از آنها میزبانی شود.
همچنین اتاق بازرگانی ژاپن در اوزاکا، پنج هزار اطلاعیه برای اطلاع رسانی درخصوص غذاهایی که باید به مسلمانان عرضه شود و غذاهایی که نباید به آنها عرضه شود، توزیع کرد. در طول این ماه، گوشت خوک و مشروبات الکلی حرام در اسلام، در رستوران ها عرضه نمی شود.
ژاپن همچنین برای تشویق گردشگری، برای مسلمانان ژاپنی و تایلندی که به محله های مسلمان نشین می آیند، تسهیلاتی درخصوص دادن روادید ارائه می کند.
مسلمانان ژاپنی پیش از ماه مبارک رمضان با تشکیل کمیته ای دائمی، کار آماده سازی شرایط برای استقبال از ماه مبارک رمضان را آغاز می کنند. این کمیته کار خود را با رؤیت هلال ماه رمضان آغاز می کند اما با توجه به این که گاهی اوقات رؤیت هلال ماه از ژاپن دشوار است، مسلمانان ژاپن در خصوص رؤیت هلال ماه و اعلام آغاز ماه مبارک رمضان از مالزی که نزدیک ترین کشور اسلامی به ژاپن است تبعیت می کنند.



آداب و رسوم مردم سلطان نشین عمان در ماه مبارک رمضان
مردم عمان آداب و رسوم و غذاهای خاص خود را برای ماه مبارک رمضان دارند که نوشیدن قهوه در مساجد و اقامه نماز جماعت و دیدار بستگان و نزدیکان از آن جمله است.
کانال تیوبپدیا در یوتیوب: ماه مبارک رمضان در سلطان نشین عمان با آداب و رسوم خاص اما بسیار ساده ای همراه است. آش گوشت یکی از معروف ترین غذاهای ماه مبارک رمضان در سلطان نشین عمان است. این آش از ترکیب گوشت و باقالای عمانی تهیه می شود و روی آتش هیزم پخته می شود. قهوه نیز ازجمله نوشیدنی هایی است که عمانی ها آن را به شیوه ای خاص برای ماه مبارک رمضان آماده می کنند و از گیاهان معطر مثل هل و زعفران و گلاب نیز در آن استفاده می کنند.
نوشیدن قهوه در مساجد در ماه مبارک رمضان در مساجد عمان رواج بسیار زیادی دارد. هر یک از مساجد عمان صندوق خاصی برای خودش دارد که وقت آن مسجد است و متولی مسجد مسئول اداره امور مربوط به افطار و آماده سازی آن برای روزه دارانی است که به مسجد می آیند.
عمانی ها روزه خود را با خوردن قهوه و خرما باز می کنند و پس از آن نماز مغرب را اقامه می کنند و سپس به منازل خود بر می گردند تا بقیه افطاری خود را در منزل صرف کنند. شام عمانی ها در ماه مبارک رمضان معمولا ترکیبی از گوشت قرمز یا ماهی سرخ شده و نان عمانی است.
عمانی ها در ماه مبارک رمضان به دیدن نزدیکان و بستگان می روند. برنامه زندگی مردم عمان در ماه مبارک رمضان به این شکل است که مردان صبح سر کار می روند و زنان نیز به امور منزل می پردازند یا در مزارع به کمک همسران می روند. مردم پس از نماز ظهر به بازار می روند تا نیازهای خود را تامین کنند. تقریبا همه نیازهای مردم عمان به جز قهوه، برنج و لباس، از تولیدات داخلی تامین می شود. مردم تلاش می کنند افطاری را به شکل شایسته ای برای خانواده های خود آماده کنند. کودکان نیز در ماه مبارک رمضان خوشحال هستند. آنها پیش از اذان مغرب به محوطه های باز نزدیک منازل یا مساجد می روند و با یکدیگر بازی می کنند و با شنیدن صدای اذان، شعرهایی می خوانند و به بزرگترها خبر می دهند که اذان گفته شد.
کودکان غذای اندکی می خورند و به بازی ادامه می دهند تا بزرگترها افطار کنند. مراسم افطار در عمان باعث تحکیم پیوند بین همسایگان و دوستان می شود. خانواده های عمانی از غذایی که برای افطاری خودشان تهیه کرده اند برای همسایه ها هم می برند و این یکی از سنت های زیبای مردم عمان در ماه مبارک رمضان است.

آداب و رسوم مردم سوریه در ماه مبارک رمضان
شبکه تلویزیونی الاخباریه سوریه در گزارشی به آداب و رسوم مردم دمشق در ماه مبارک رمضان پرداخت و اعلام کرد مردم دمشق آداب و رسوم و غذاهای خاص خود را برای ماه مبارک رمضان دارند و به رغم تغییراتی که در سبک زندگی اتفاق افتاده این آداب، رسوم و سنت ها همچنان حفظ شده است.
دمشق در طول تاریخ یکی از بزرگترین شهرها بوده و است و مردم آن اصرار زیادی بر حفظ آداب و سنت های خود دارند. ماه مبارک رمضان جایگاه ویژه ای نزد مردم دمشق دارد و مردم این شهر از سال های دور آداب و سنت های خاصی برای این ماه دارند که همچنان به قوت خود باقیست و تغییری هم نکرده است. توزیع غذا بین همسایه ها قبل از افطار از جمله سنت های زیبای مردم دمشق است. هر یک از خانواده های اهل دمشق، ظرفی از غذای خود را به همسایه اش می دهد و به این ترتیب همه خانواده های دمشقی سفره افطاری رنگینی از انواع غذاها دارند. این سنت فقط به مسلمانان اختصاص ندارد و حتی خانواده های مسیحی اهل دمشق نیز در تهیه انواع غذا و توزیع آن بین خانواده های روزه‌دار شرکت می کنند. در دمشق همزیستی بین مردم بسیار قوی است و همین امر وجه تمایز این شهر با بسیاری از شهرهاست. خیابان ها و بازارهای دمشق در ماه مبارک رمضان پر از شهروندانی است که برای خرید غذاها و نوشیدنی های ویژه این ماه به آنجا می آیند. یکی از شیرینی های ویژه ماه مبارک رمضان در دمشق، ترکیبی از آرد و آب و روغن است که شبیه نان تهیه و در روغن سرخ می شود و آن را با شیره خرما یا انگور می خورند. در دمشق انواع شیرینی جات تولید می شود و تصور ماه رمضان در دمشق بدون این شیرینی ها غیرممکن است. در ماه رمضان همچنین نوشیدنی های زیادی که خاص این ماه است تهیه و مصرف می شود که شربت توت از آن جمله است. اعضای خانواده پس از شنیدن صدای اذان، در فضایی پر از عشق و محبت گرد سفره افطاری جمع می شوند.
حکایت‌خوانی یکی دیگر از سنت های مردم دمشق در ماه مبارک است که طی آن یک نفر در جلسات قهوه خانه ای و هنگام استراحت مردم، داستان هایی از قهرمانان و مردان بزرگ را برای آنها می خواند.
سنت بیدار کردن مردم برای سحر در محله های قدیمی دمشق هنوز رواج دارد و شخصی که این کار را انجام می دهد هنگام سحر با زدن طبل در کوچه ها، مردم را برای سحر بیدار می کند.
با وجود همه تغییراتی که در سبک زندگی مردم اتفاق افتاده است اما این آداب و رسوم همچنان در ماه مبارک رمضان حفظ شده است.

آداب و رسوم مردم مغرب در ماه رمضان
به گزارش صفحه تیوبیدیا در یوتیوب، هر مسلمانی که در مغرب زندگی می کند می تواند متوجه شود که مردم این کشور تا چه اندازه فرا رسیدن ماه مبارک رمضان را گرامی می دارند و این موضوع در روزهای پایانی ماه شعبان مشخص می شود، زمانی که مغربی ها برای استقبال از ماه روزه داری آماده می شوند و یکی از این جلوه ها تهیه برخی از پرمصرف ترین و پرطرفدارترین شیرینی ها در سفره افطار است.
به محض اطمینان از آغاز این ماه، مردم مغرب فرا رسیدن آن را به هم تبریک می گویند: (دهه ها مبارک) و این عبارت در زبان محاوره مغربی ها گفته می شود و به معنای (روزهای مبارک) با ورود ماه روزه با سه دهه آن است: دهه رحمت، دهه مغفرت و دهه آزادی از جهنم.
سپس مردمی را در حال رد و بدل شدن دعا و صلوات و تبریک در میان خود می بینید که از آمدن این میهمان بزرگوار خوشحال می شوند که زندگی بسیاری از مردم را به کلی تغییر می دهد. طبق معمول ماه رمضان فرصتی مغتنم برای نزدیکی و پیوند بین ارحام و خویشاوندان است، دیدن عشق و محبت و شادی در چهره افراد و تغییر در قیافه و رفتار آنها پس از به دوش کشیدن دغدغه های زندگی، عجیب نیست.
حضور گسترده در مساجد در ماه رمضان شگفت آور است، زیرا مساجد مملو از نمازگزاران، به ویژه نماز جمعه است، تا جایی که خیابان های نزدیک به مساجد مملو از صفوف نمازگزاران می شود که باعث می شود ارتباط تنگاتنگ این مردم با دین شان و پایبندی آنها به ارزش ها و اصول آن را احساس کنید.
وزارت اوقاف و امور اسلامی در آنجا(کشور مغرب) بر به اصطلاح (دروس حسنیه رمضان) نظارت دارد که مجموعه ای از دروس روزانه است که در ایام ماه مبارک با حضور جمعی از علما و مبلغان برگزار می شود و این دروس مورد توجه قرار می گیرد زیرا اهمیت این دروس و میزان ارتباط آنها با واقعیت و پاسخ به سؤالات خود را احساس می کنند، و وزارت اوقاف برای مفیدتر بودن آن، این دروس را چاپ و توزیع می کند.
برای مغربی ها، شب های ماه رمضان به روز تبدیل می شود. پس از اقامه نماز ، مردم به دیدار و گفتگو می شتابند. در اینجا «چای مغربی» به‌عنوان مهم‌ترین عنصر از عناصر موروثی سنتی مطرح می‌شود و علاقه‌مندان به تاریخ، از عمق و اصالت این رسم در میان این ملت بزرگوار صحبت می‌کنند و این رسم همچنان در طول نسل‌ها منتقل شده است.
در برخی از شهرهای مغرب، مهمانی ها و شب نشینی های عمومی در خیابان ها و محله ها برگزار می شود و این شب نشینی به مدت طولانی تا سحر ادامه دارد.
در اینجا می گوییم: شخصیت طبل نواز یا المسحراتی که مردم شرق این چنین می نامند، همچنان موجود و پذیرفته شده است و علیرغم ابزار بیداری که دنیای مدرن معرفی کرده است، این امر چیزی از مقام و منزلت او کم نکرده و نتوانسته آن را از کانون واقعیت رمضان دور کند. هنوز در هر محله و کوچه ای وجود دارد و در میان خانه ها می گردد و هنگام سحر بر طبل می کوبد و طعمی خاص و دوست داشتنی به روح های آنجا می دهد.
بعد از نماز صبح، عده‌ای با خواندن قرآن و گفتن ذکر در مساجد می‌مانند و برخی دیگر با دوستان خود می‌نشینند و حدیث نقل می‌کنند که تا طلوع خورشید تمام نمی‌شود، سپس همه پس از یک شب طولانی، به خواب می‌روند.
فاصله بین نماز صبح تا نماز ظهر در کشور مغرب شاهد خلوتی و سستی محسوس و قابل ملاحظه ای هستیم، زیرا خیابان ها عاری از رهگذران و فروشندگان است. اما خیلی زود زندگی در آن خیابان ها زنده می شود و مردم پس از آغاز بعد از ظهر به خصوص در بازارها برای خرید لوازم افطار مانند شیرینی، میوه و سایر مواد غذایی مهم فعال می شوند. این امر باعث ازدحام شدید برابر مغازه ها و دستفروشان می شود.
اکثر مردم ترجیح می دهند در خانه افطار کنند، اما این مانع برپایی سفره های افطاری جمعی در مساجد توسط افراد و موسسات خیریه به ویژه در مناطق دورافتاده، روستاها و مناطق بیابانی نمی شود.
در مورد افطار در مغرب، حریره در صدر قرار دارد و حتی نشانه ماه رمضان شده است. از این رو آن را به عنوان غذای اصلی سفره افطار تهیه می کنند، که مخلوطی از تعدادی سبزی و ادویه است که در ظرفی سنتی به نام «زلایف» قرار داده می شود،و کوفته، خرما، شیر و تخم مرغ و مرغ با زرشک ، نیز به سفره اضافه می شود.
شیرینی های ماه مبارک رمضان در سفره مغربی ها حضور چشمگیری دارند، زیرا در این سفره ها، شباکیه، بغریر، سفوف، کسکس، ملوزة، کعب، کیک فیلو و شیرینی خرمایی وجود دارند که طبیعتا وجود این شیرینی ها در یک خانواده نسبت به خانواده ای دیگر با توجه به سطح زندگی آنها متفاوت است.
با وجود جایگاه والایی که این ماه مبارک در میان مردم مغرب از آن برخوردار است و به طور کلی جایگاه والایی که در روح و جان مغربی ها دارد، برخی از آنان بر این باورند که جنبه های زندگی جدید و جذابیت های آن مانند تلویزیون، شبکه های ماهواره ای و وسایل جدید دیگر، برکات این ماه مبارک را تحت الشعاع قرار داده است و بسیاری از معنویت و برکات این ماه محروم می شوند. برخی به خصوص بزرگسالان این دگرگونی را اینگونه بیان می کنند: رمضان دیگر برای من همانند گذشته نیست!!
با پایان یافتن روزهای این ماه، غم و اندوه با شادی آمیخته می شود، غم از فراق این روزهای مبارک با برکات و نشانه های خیری که دارد، و شادی فرا رسیدن ایام عید مبارک. بین این احساسات مختلط، این ماه برای مدت طولانی همچنان بر روح و قلب تأثیر می گذارد.

سنت های ماه مبارک رمضان در الجزایر
مردم الجزایر برای ماه مبارک رمضان سنت ها و آداب و رسوم خاص خود را دارند و در این ماه غذاها و شیرینی های ویژه ای تهیه و مراسم عبادی برگزار می کنند.
به گزارش کانال تیوبپدیا در یوتیوب: مردم الجزایر با نظافت مساجد و انداختن فرش و تزئین آنها و همچنین نظافت تزئین منازل خودشان و همچنین آماده کردن برخی انواع غذاهای ویژه ماه مبارک رمضان مثل آش و انواع شیرینی و افتتاح برخی فروشگاه ها برای فروش شیرینی های ویژه ماه مبارک رمضان مثل زولبیا به استقبال این ماه مبارک می روند. رسانه های مختلف دیداری و شنیداری، خبر رؤیت هلال ماه را اعلام می کنند و گاهی اوقات نیز ائمه مساجد خبر رویت هلال را به مردم می دهند. به این ترتیب برگزاری مراسم گروهی قرائت قرآن کریم آغاز می شود یا این که آیاتی از قرآن کریم از طریق بلندگو پخش می شود و از سوی دیگر برخی مسائل دینی متناسب با ماه رمضان نیز مطرح و به مردم گفته می شود. این مراسم با اجرای مراسم سرودهای مذهبی یا همان تواشیح همراه است. مردم با شنیدن خبر آغاز ماه مبارک رمضان خوشحال می شوند و به یکدیگر تبریک می گویند. شادی ناشی از فرارسیدن ماه مبارک رمضان را در چهره کودکان می توان دید هر چند بیشتر آنها روزه نمی گیرند. آنها این ماه را که انواع شیرینی در آن خورده می شود و عبادت و بخشندگی در آن افزایش می یابد جشن می گیرند. کودکان دست یکدیگر را می گیرند و در کوچه ها می دوند و سرودهای دینی میخوانند و فرارسیدن ماه مبارک رمضان را اعلام می کنند و آن را جشن می گیرند. آنها همچنین با خواندن برخی اشعار، افرادی را که در روزه داری سهل انگاری می کنند و روزه نمی گیرند تشویق به روزه داری می کنند. در ماه مبارک رمضان به بچه ها اجازه داده می شود اوقات خود را بیشتر و بخصوص هنگام شب در خارج از منزل بگذرانند و تا دیروقت بیدار باشند تا به جشن و بازی ادامه دهند حال آن که چنین اجازه ای در ماه های دیگر داده نمی شود. وسعت الجزایر باعث شده است مردم مناطق مختلف وقت مغرب را به گونه های مختلف اعلام کنند. به این ترتیب در برخی مناطق مردم به پخش اذان از مساجد برای اعلام وقت مغرب و افطار اکتفا نمی کنند بلکه در برخی مناطق و بخصوص روستاها از نوعی بوق مخصوص برای اعلام وقت مغرب و اذان استفاده می کنند تا به مردم بگویند. اگر ساختمان بلندمرتبه ای در منطقه وجود داشته باشد، شخصی بالای آن می رود و اذان می گوید تا روزه داران صدای وی را بشنوند. روزه داران در روستاها و مناطق دوردست از غروب خورشید به عنوان علامتی برای اعلام وقت مغرب استفاده می کنند. اهالی برخی مناطق الجزایر نیز برای تعیین وقت مغرب باید خودشان غروب خورشید را با چشم ببینند. روشن کردن چراغ های سبز رنگ و آویزان کردن آنها به مناره های مساجد هنگام غروب از دیگر شیوه های اعلام وقت مغرب و افطار در برخی مناطق الجزایر است. در ماه مبارک رمضان نیم ساعت قبل از مغرب، قرآن از بلندگوی مساجد پخش می شود. مردم الجزایر معمولا قرائت قرآن با صدای شیخ عبدالباسط عبدالصمد را ترجیح می دهند. مردم الجزایر روزه خود را با خوردن شیر و خرما باز می کنند که یا با یکدیگر مخلوط شده اند یا این که جدا جدا خورده می شوند و پس از آن سوپ جو می خورند. وعده اصلی غذا در برای بسیاری از مردم الجزایر ترکیبی از سبزیجات و حبوبات و گوشت است. مردم الجزایر شام را پس از نماز صرف می کنند و پس از آن هم چای یا قهوه ترک می خورند. خوراک رقیق ماکارونی که با افزودن حبوبات و گوشت و سبزیجات تهیه می شود از دیگر غذاهای مردم الجزایر در ماه مبارک رمضان به شمار می رود. مردم الجزایر همچنین انواع سالاد را در ماه رمضان مصرف می کنند. برغوشه و شخشوخه از دیگر انواع غذاهای مردم الجزایر در ماه مبارک رمضان است. مردم الجزایر در ماه مبارک رمضان از انواع نان تازه به همراه پنیر و کره برای افطار استفاده می کنند. مردم الجزایر شیرینی های مخصوص ماه مبارک رمضان را پس از شام مصرف می کنند. شیرینی بادام که از ترکیب آرد و پودر بادام یا بادام زمینی و پودر کاکائو و روغن زیتون تهیه می شود از جمله شیرینی های ماه مبارک رمضان در الجزایر است. روی قطعات این شیرینی چند دانه بادام قرار می دهند و آن را در فر می گذارند تا پخته شود و پس از آن در شربت عسل غوطه ور می شود تا کاملا شیرین شود. نوع دیگری از شیرینی ماه مبارک رمضان در الجزایر نیز با خرما تهیه می شود. زولبیا نیز از دیگر شیرینی های پرطرفدار در الجزایر در ماه مبارک رمضان است.
مردم الجزایر در وعده سحری نیز غذاهای متنوعی مصرف می کنند. مردم برای اقامه نماز به مساجد می روند. مردم الجزایر با فرارسیدن عید سعید فطر به نشانه پایان ماه مبارک رمضان، این عید را جشن می گیرند و بازی های مخصوصی برای این مناسبت دارند که یکی از آنها بازی شبیه شطرنج است که به صورت دونفره و با استفاده از سنگ روی زمین اجرا می شود و از بازی های سنتی مردم الجزایر است. آتش بازی و دیگر انواع بازی نیز در عید سعید فطر در الجزایر رواج دارد که برخی از آنها در میان کشورهای عربی مشترک است.

حال و هوای هند در ماه رمضان
به گزارش صفحه النواهل در یوتیوب ، هند ، کشور ادویه‌ها، فیل‌ها و عجایب است.
هند به فرهنگ‌ها و مذاهب متعدد معروف است و اسلام دومین دین بزرگ در آن است و از نظر تعداد مسلمانان بعد از اندونزی دومین کشور بزرگ به شمار می آید.
بی تردید ماه رمضان در هند حال و هوایی متفاوت از آنچه در کشورهای عربی به آن عادت کرده ایم، دارد. زیرا آنها از نیمه شعبان آماده سازی خود را آغاز می کنند.
جلوه های آمدن رمضان در هند از نیمه شعبان آغاز می شود و در ایالت هایی که بیشترین جمعیت مسلمان را دارند، مانند دهلی، کرالا، کشمیر و حیدرآباد، آمادگی ها مشهود است. زنان ، ظروف و ابزار و تشک و لباس های موجود در آن را تمیز می کنند و مواد غذایی ماه رمضان مانند آرد و گندم و برنج و غیره می خرند.
در همین حال، مردان مساجد را تمیز و فرش می‌کنند، مناره‌ها را با چراغ تزئین می‌کنند و در مغازه‌ها و رستوران‌های خود تزئینات را برای استقبال از رمضان آویزان می‌کنند. بچه‌ها نیز با فانوس‌هایشان در کوچه‌ها گشت زنی می کنند و سرودهای مذهبی می‌خوانند.
ماه رمضان برای مسلمانان هند از قداست بسیار بالایی برخوردار است، و آنها در مساجد ، مجالس ذکر و تلاوت قرآن و جمع آوری صدقات برپا می‌ کنند و برای ختم قرآن با هم رقابت می‌کنند.
پیروان ادیان دیگر نیز به این ماه احترام می گذارند و می بینید که فرا رسیدن آن را به برادران مسلمان خود تبریک می گویند و با آنها در افطاری شرکت می کنند.
یکی از آداب و رسوم متمایز مسلمانان هند، برگزاری افطاری دسته جمعی در مساجد یا میادین عمومی است که در آن هر کس با هر غذا، شیرینی یا میوه ای که می تواند بیاورد، شرکت می کند و همه از پیر و جوان به انتظار اذان مغرب می نشینند.
بعد از نماز نیز در مساجد و خیابان ها ، خوراکی و شیرینی پخش می کنند.
یکی از عجیب ترین آداب و رسوم برخی از مسلمانان هند این است که روزه خود را به جای خرما با نمک افطار می کنند. در مورد غذاهای افطاری ماه مبارک رمضان در هند، فهرست بزرگی از جمله گنجی، برنج، هریس ، سمبوسه، کباب، بریانی، چای، قهوه، شیرینی و میوه ها را می یابیم.
مانند بسیاری از کشورهای عربی، شخصیت مُسَحراتی نیز هنوز در هند وجود دارد، و در طول ماه رمضان مردم را برای سحری بیدار می کند. مردم در روز عید به او هدایایی می دهند تا از او قدردانی و تشکر کنند.
در مورد آخرین جمعه ماه مبارک رمضان در هند، این روز به جمعه وداع معروف است و یکی از مهم ترین مناسبت ها به شمار می رود، زیرا در روز پنجشنبه مسلمانان ، خیابان ها و پیاده روهای نزدیک مساجد را برای آماده شدن برای جمعه تمیز می کنند و در مساجد برای اقامه نماز جمع می شوند.
اینها مهمترین آداب و رسوم ماه مبارک رمضان بود که مشخصه کشور هند است.