پخش زنده
امروز: -
تاسوعای حسینی، روزی برای اثبات وفا، ایثار و فداکاری و روزی به نام حضرت عباس علمدار (ع) است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز چهارمحال و بختیاری،امروز نهمین روز ماه محرم الحرام سال ۱۴۴۳ هجری قمری، روز تاسوعای حسینی است.
در تاسوعای حسینی، میلیونها عاشق امام حسین علیه السلام، در سراسر ایران اسلامی و در جای جای استان چهارمحال و بختیاری با برگزاری مجالس عزا، یاد حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و یاران باوفای ایشان به خصوص حضرت ابوالفضل العباس (ع) علمدار دشت کربلا را گرامی میدارند.
امام سجاد (ع) در وصف مقام حضرت ابوالفضل عباس (ع)، فرمودند: «عمویم عباس، حقیقتاً ایثار و جانبازی و جانش را فدای برادر کرد تا آنجا که دستهایش قطع شد».
نامگذاری روز تاسوعا به نام حضرت عباس (ع) به عرف و سنت مردم بر میگردد، مردم برای احترام به ابوالفضل (ع)، از روز تاسوعا به عنوان روز حضرت عباس (ع) یاد میکنند. هرچند که ایشان نیز همچون دیگر یاران حضرت در روز عاشورا به شهادت رسیدهاند.
حضرت ابوالفضل (ع) در چهارم شعبان سال ۲۶ هجری متولد شد. عباس بن علی (ع) پدرش امیرالمؤمنین (ع)، مادرش فاطمه ام البنین و کنیه اش ابوالفضل و ملقب به قمر بنی هاشم و سقای کربلا است.
آن حضرت قامت رشید، چهرهای زیبا و شجاعتی کمنظیر داشت و بهخاطر سیمای جذاب و نورانیش، او را «قمر بنیهاشم» میخواندند و بهخاطر آوردن آب به خیمه ها، «سقا» لقب یافت.
برخی مقاتل گفتهاند که در روز نهم محرم یعنی تاسوعا امام حسین (ع) به حضرت ابوالفضل (ع) اجازه داد با دشمن بجنگد و حضرت ابوالفضل (ع) توانست جلوی دشمنان که به طرف خیمهها میآمدند را بگیرد و تعدادی از سپاه دشمن را به هلاکت برساند و آنها را به عقب براند.
حضرت ابوالفضل (ع) بهترین الگوی رشادت بود. زیرا پرچمدار سپاه بود و پرچم را به دست رشیدترین و شجاعترین افراد لشگر میسپارند. او به اندازهای محو امام حسین (ع) شده بود که در اوج تشنگی بر امواج دلانگیز آب روان، لبهای خشکیده محبوب خود را در نظر آورد و داغ تشنگی را از یاد برد.
حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و یاران باوفای ایشان در دهم محرم سال ۶۱ هجری قمری در کربلا به شهادت رسیدند.
با گذشت قرنها از واقعه جانسوز کربلا و شهادت امام حسین (ع) و یاران وفادارش، نه تنها از اهمیت و جایگاه این واقعه کاسته نشده است، بلکه هرچه میگذرد، پیام عاشورا گستردهتر و آیینهای عزاداری با شور و درک بیشتری برگزار میشود.
امام حسین (ع) در واقعه کربلا به صراحت تاکید کردند: «مقصود من، رسوا کردن حکومت ضد اسلامى و برپا داشتن امر به معروف و نهى از منکر و ایستادگى در برابر ظلم و ستمگرى است».