چالش سازی های روزافزون در مناطق پیرامونی و خارج نزدیک روسیه

در هفته های اخیر کانون های بحران در اطراف روسیه یکی پس از دیگری فعال می شود. ابتدا بلاروس بود که نتایج انتخابات ریاست جمهوری با اعتراض مواجه شد و بعد مسئله قره باغ است که از حدود دو هفته پیش به رویارویی نظامی و جنگ تمام عیار ارمنستان و جمهوری   آذربایجان  تبدیل شده  و اینک مسئله قرقیزستان که در آن  شبهه تقلب در انتخابات از سوی معترضان مطرح شده است. 
تردیدی نیست که همه این موارد ریشه های داخلی دارند و هریک دارای دلایل و عوامل  مربوط  به خود هستند اما وقتی در یک بسته قرار می گیرند مشخص می شود که از یک مرکز واحد هدایت و مدیریت می شوند و یکی از اهدافی که در این زمینه دنبال می شود چالش سازی برای روسیه است. 
در خصوص چرایی این مسئله به چند عوامل می توان اشاره کرد: نخست حضور فعال روسیه در ماجرای سوریه است که با همکاری ایران از اجرای پروژه براندازی در این کشور جلوگیری کرد و با کمک به حفظ ثبات و تمامیت ارضی این کشور امید طرف هایی که به تجزیه سوریه چشم دوخته بودند نقش بر آب کرد. 
همین قضیه در ونزوئلا نیز اتفاق افتاد و در نتیجه حضور فعال روسیه و همکاری و همیاری دیگر کشورها از جمله ایران و چین پروژه براندازی دولت مادرو و از بین بردن میراث چاوز در این کشور  نیز ناکام ماند. پیش از این نیز در ماجرای الحاق شبه جزیره کریمه به روسیه ناتو و در راس آن امریکا نتوانسته بودند کاری را از پیش ببرند. 
سیاست دولت ترامپ در قبال روسیه از ابتدای راهیابی به کاخ سفید این بود که از رویارویی با روسیه پرهیز کند تا تمام تلاش و توجه خود را بر مقابله با چین متمرکز کند کما اینکه امریکا در دوران جنگ سرد نیز عکس این سیاست را در پیش گرفته و برای مقابله با شوروی رویکرد همراهی و تنش زدایی با چین را در آن مقطع در پیش گرفته بود و علت اتخاذ این سیاست این است که امریکا به طور همزمان نمی تواند با دو قدرت جهانی رودر رو شود و لذا در پی اولویت بندی بر آمده که در عین حال با هدف ایجاد شکاف و اختلاف در میان محور پکن و مسکو نیز همراه است. 
اما با اینحال طی هفته های  اخیر رگه هایی از تغییر در رویکرد دولت ترامپ دیده می شود و واشنگتن بجای رویارویی مستقیم با روسیه سیاست چالش سازی در پیرامون یا همان خارج نزدیک روسیه در پیش گرفته است که به نظر می رسد یکی از علل اتخاذ این رویکرد انتخابات پیش روی امریکاست که می خواهد ذهن روسیه را بیشتر در مناطق اطراف خود درگیر سازد. 
با  اینحال نباید از   این  واقعیت غافل شد همچنانکه دولت ترامپ در خیلی از تحولات از جمله خاورمیانه تنها نیست و از همراهی رژیم صهیونیستی و حتی عربستان و امارات برخوردار است در خصوص چالش سازی برای روسیه نیز از همراهی و همکاری این طرف ها برخوردار است و مصداق بارز آن مداخله فعال و آشکار رژیم صهیونیستی در از سرگیری و تشدید درگیری ها در قره باغ و ایفای نقش  آتش بیار معرکه از سوی این رژیم است.
.......................................
احمد کاظم زاده