درس استقامت در مکتب امام حسین (ع)

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، آقای حشمت اله قنبری در استودیو گفتگوی ویژه خبری شبکه دوم سیما افزود: همه پیروان اهل بیت (ع) از فردای روز واقعه عاشورای سال ۶۱ هجری قمری با یک حزن بزرگ مواجه شدند که این حزن مقدس پیوسته ادامه پیدا کرده و البته دارای دستاورد‌های بسیاری هم بوده است.
وی با اشاره به اینکه بسیاری سوال می‌کنند که این عزاداری‌ها و سوگواری‌های چه دستاوردی داشته است و دارد گفت: پاسخ آن در خود مجالس عزاداری است همینکه حسین ابن علی (ع) به عنوان یک حقیقت زنده، با نشاط، جذاب و شاداب و انگیزه ساز انسانی در جوامع بشری رونق یافته، متاثر از این عزاداری هاست.
آقای قنبری تصریح کرد: آنچه در مجالس سوگواری امام حسین (ع) اتفاق می‌افتد با آنچه در مجالس عزاداری دیگر بزرگان روی می‌دهد متفاوت است. در پس سینه زنی ها، معرفت قرار دارد. اسلام با همین‌ها انتشار پیدا کرده است.
وی گفت: حتی در میان دیگر ادیان و مکاتب هم حضرت حسین ابن علی (ع) را مظهر انسانیت، آزادگی و حریت می‌شناسند یعنی اباعبدالله به وجدان عمومی بشریت تبدیل شده است..

این پژوهشگر خاطر نشان کرد: حضرت سیدالشهدا یک خیزش معرفتی ایجاد کرد و فراخوان ایشان این بود که؛ مرا بشناسید.
وی افزود: کربلا منشاء تحولات بزرگ است، بخشی هم بخاطر همین فراخوان است این هل من ناصری که امام حسین (ع) فرمود، برنده‌ترین تیر، نیزه و شمشیری در خزانه حسین ابن علی بود که وقتی ظهر عاشورا این تیر را در چله کمان گذاشت و رو به آسمان رها کرد، خورشید عاشورا را به آسمان دوخت تا خورشید دیگر غروب نکند، چون اگر خورشید غروب کند دیگر عاشورا نخواهد بود.
آقای قنبری گفت: معنای این هل من ناصر که حضرت سید الشهدا فرمودند یعنی اینکه اگر شما ۱۰ روز عزاداری می‌کنید، ۱ ساعت هم اقامه عزا کنید. اقامه عزا یعنی دسترسی پیدا کردن به لایه‌های معارف و حقایق حسین ابن علی (ع)، و، چون امام حسین (ع) یک راز سر به مهر است ما از آن اطلاع و خبری نداریم و رخداد‌های مربوط به ایشان تکرار می‌شود، ولی تکراری نمی‌شود.
این پژوهشگر و استاد دانشگاه افزود: همه بلا‌ها و مشکلاتی که جامعه اسلامی در سطوح و لایه‌های اجتماعی با آن مواجه می‌شود به خاطر پناه نبردن به همین لایه‌های پنهان معارف حسین ابن علی (ع) در همه حوزه‌های سیاست، خانواده، تربیت، علم و آموزش و اقتصاد است.
وی تصریح کرد: انقلاب اسلامی ایران جز در سایه فیوضات حسین ابن علی (ع) به نتیجه نمی‌رسید، با نگاه به ۱۰۰ سال گذشته تاریخ ایران در می‌یابیم که انقلاب اسلامی یک مبدا تحولی است.
آقای قنبری گفت: جوامع اسلامی قبل از انقلاب اسلامی ایران، هیچ هویت و حیثیت فاخر و قابل احترامی نداشتند مثلا خود ما قبل از انقلاب نماز می‌خواندیم، مسجد می‌رفتیم، عزاداری می‌کردیم و تکایاهامان هم بر پا بود، اما مقدرات کشور در دست یهود و وابستگاه به او بود.
این پژوهشگر ادامه داد: میزان و درآمد‌های اقتصادی کشور قبل از انقلاب بسیار خوب بود، اما کشوری با شکوهی نبودیم و ننگ دست نشاندگی را با خود داشتیم.
آقای حشمت اله قنبری گفت: آن‌هایی که از ملت ما و رویش انقلاب و تربیت شده‌های مکتب حسین ابن علی (ع) بودند نه تنها رفتند وضع جاری سوریه را منهدم کردند بلکه سفیری ساختند به نام محسن حججی، زیرا داعش، یک گروهک تروریستی و تکفیری فقط نبود، بلکه همه ماهیت باطنی نظام سلطه بود که جوانان دهه ۷۰ و ۸۰ ما بدون شعار، به دل خطر زدند و شالوده وجودی استکبار را شکستند.
وی افزود: در دفاع مقدس صدام به ما حمله کرد، اقتضاء صیانت از کشور جان دادن بود، حال هم کسی احساس خسارت نمی‌کند این یعنی نگاه ارزشی ما به ۸ سال دفاع مقدس که ما به آن افتخار می‌کنیم.

آقای قنبری گفت: در جای دیگر هم آمریکا برای حفظ منافع خود چند کشور مسلمان را منهدم کرد و جمعیت زیادی از جوانان خودش را هم به کشتن داد، اما از کشته شدگانش در افغانستان و عراق و ... به عنوان قهرمان ملی یاد می‌کند و همین کسانی که می‌گویند چرا حسین ابن علی (ع) اینطوری کرد وقتی به اخوان آمریکایی می‌رسند تاج گل می‌برند.
وی افزود: حسین ابن علی (ع) فقط از مرز بوم و نوامیس مردم دفاع نکرد بلکه انسانیت انسان را ضمانت کرد و در راه رسیدن به بقا جان فشانی کرد و در این راه هم خدا به او نمره داده است.
این پژوهشگر اسلامی گفت: ساحت اربعین همیشه یک ساحت استثنایی بوده است، گاهی ما از سر بی سلیقه گی می‌گوییم پیاده روی اربعین، اما این پیاده روی نیست، پیاده روی یعنی تفریح، اما این حرکت تفریح نیست و این جریانی است که همه نگرش‌ها را در خود جای می‌دهد و همه همرنگ حسین ابن علی (ع) می‌شوند لذا این واژه ایراد بزرگی دارد.