دومین شب قدر؛
فزت و رب الکعبه
وقتی قرآن روی سر میگذاریم ومیگوییم «بحق هذا القران»، بغضی تلخ از مظلومیت قرآن ناطق مهمان قلوبمان میشود.
به گزارش
خبرگزاری صداوسیما مرکز اصفهان؛ در دومین شب از شب های قدر، نوای"خلّصنا من النار یا رب"هایمان را با یک سبد اندوه فریاد می زنیم تا آه حُزنمان برسد به محراب مسجدی که سحرگاه نوزدهم ماهِ خدا "مولودکعبه" در آن غرق خونین شد.
امشب نمازهایمان، مناجاتمان و دعاهایمان رنگ سرخِ حُزن دارد؛ دلمان می خواهد زمان متوقف شود و سحرگاه بیست و یکم فرا نرسد که آسمان ترک برندارد که فرقِ امیرمومنان شکافته نشود که یتیمانِ کوفه بی بابا نشوند که زینب(س)، شیر خدا را خضاب در خون نبیند.
امشب وقتی قرآن را روی سر می گذاریم و می گوییم"بحق هذا القران"به یاد مظلومیت "قرآن ناطق" دلمان می گیرد و بغضی تلخ گلوی مان را می فشارد و اشکِ غم می ریزیم به یاد پیشوایی که 30سال در فراقِ همسرش، از کوفه و دردهای مکررش و از باورهای مردم جاهلش شکست.
امشب دعا می کنیم استغفارهایمان از جنس توبه مردم نااهل کوفه نباشد توبه ای باشد برای خوب شدن و از نو شروع کردن توبه ای باشد برای رسیدن به درجه ای که مولا فرمودند: " علییین"....
سحرگاه بیست و یکم رمضان یادآورِ حزن انگیز گام های امیرمومنان به سوی مسجد کوفه است تکبیرگویان و زمزمه کنان: "بسم الله و بالله و على مله رسول الله فزت و رب الكعبه"
و سحرگاه بیست و یکم محراب عشق خونین می شود به خون باب بهشت و ندای جبرئیل این خانزاد خانه حضرت رسول(ص) می پیچد در سرتاسر هفت اقلیم وجود:
به خدا سوگند ستونهاى هدایت در هم شكست، نشانه هاى تقوى محو شد، دستاویز محكمى كه میان خالق و مخلوق بود گسیخته گردید پسر عم مصطفى صلى الله علیه و آله كشته شد، على مرتضى به شهادت رسید و بدبخت ترین اشقیاء او را شهید کرد.
نگارنده:مرضیه قاسمی